UvA

In zijn bijdrage over de architectuur van Jacob van Campen in het in 1995 verschenen boek over het leven en de werken van de beroemde zeventiende-eeuwse kunstenaar, stelt Koen Ottenheym dat Van Campen zich in zijn ontwerpen als aanvulling op Vitruvius bij voorkeur baseerde op ‘twee eigentijdse Italiaanse boeken, dat van Palladio uit 1570 en dat van Scamozzi uit 1615.’ (1) In de besprekingen van de door hem aan Van Campen toegeschreven gebouwen beweert Ottenheym telkens, met weinig of geen duidelijk vermelde argumenten, dat Van Campen voor de klassieke orden het architectuurboek van Vincenzo Scamozzi hanteerde. (2) Een nauwkeuriger inspectie van de Amsterdamse voorbeelden wijst echter uit, dat dit zacht gezegd een stuk ingewikkelder ligt.