UvA

Ondernemerschap is ‘hot’. Het aantal ondernemers in Nederland is in het laatste decennium sterk gegroeid, ook als percentage van de beroepsbevolking en in vergelijking met andere landen. De positieve trend wordt mede veroorzaakt door overheidsbeleid om ondernemerschap te stimuleren. Het bevorderen van ondernemerschap met publiek geld is zo langzamerhand geaccepteerd. Maar wat gebeurt er eigenlijk met het geld dat uitgegeven wordt aan ondernemerschap? Leiden deze uitgaven logischerwijze tot de opbouw en uitbouw van nieuwe bedrijven in de orde van belangrijkheid van Philips, Tom Tom, Hyves of … gewoon de bakker om de hoek? Passen het beleid en de prikkels die daaruit voortvloeien voor ondernemers (nog) wel bij de maatschappelijke doelstellingen van de overheid ten aanzien van de rol en positie van het ondernemerschap in Nederland? De economische crisis geeft aanleiding het overheidsbeleid ter stimulering van ondernemerschap op een aantal beleidsterreinen weer eens kritisch tegen het licht te houden. De invalshoek die we daarbij kiezen, betreffen de ondernemerscultuur, het onderwijs, de toezicht- en regeldruk, fiscale faciliteiten en innovatie en kennisvalorisatie. Op basis van onze analyse presenteren we een aantal beleidsadviezen voor de komende jaren, zodat we met een sterker ondernemingsklimaat beter uit de crisis komen. Onze belangrijkste adviezen zijn dat de mythe, dat een verhoging van het aantal ondernemers een gunstig effect heeft op economische uitkomsten, nu maar eens moet worden doorgeprikt. Beleidsmakers zouden de te gemakkelijk overheersende algemene overtuiging ‘meer is beter’ moeten begraven. Ze zouden zich nog veel meer dan nu gebeurt, moeten richten op ‘kwaliteit’. En dat geldt ook voor de stimulering van het ondernemerschap. Dat zou vooral gericht moeten zijn op inhoudelijke versterking van het innovatie- en kennisbeleid, op effectieve fiscale regelgeving en toezicht, alsmede op onderwijs- en onderzoekbeleid dat aan het ondernemerschap nieuwe impulsen kan geven.